Οσο περισσότερα χρήματα προσφέρουν οι γονείς στα παιδιά τους που σπουδάζουν τόσο χαμηλότεροι θα είναι οι βαθμοί των παιδιών αυτών, συμφωνά με νέα έρευνα του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας. Μαθητές από εύπορες οικογένειες έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να ακολουθήσουν ανώτατες σπουδές από ό,τι τα παιδιά χαμηλόμισθων, ενώ όσοι φοιτητές εξα σφαλίζουν οικονομική βοήθεια από τους γονείς τους έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να αποκτήσουν πτυχίο από ό,τι όσοι δεν απολαύουν γονικής στήριξης.

Η έρευνα της κοινωνιολόγου Λόρα Χάμιλτον, όμως, δείχνει ότι η γονική συνεισφορά στις δαπάνες του φοιτητή συνδυάζεται με χαμηλότερους βαθμούς στα πανεπιστήμια. Η επίδραση είναι περιορισμένη και δεν οδηγεί σε αποτυχία. Είναι, όμως, εντυπωσιακή καθώς όλοι θα υπέθεταν ότι όσο περισσότερα προσφέρεις στο παιδί σου τόσο καλύτερα θα τα πάει στη ζωή , λέει η δρ Χάμιλτον. Η γονική στοργή και η γενναιοδωρία απέναντι στους εφήβους μπορεί να μην έχουν χο επιθυμητό αποτέλεσμα.

Η αρνητική επίδραση της γονικής αρωγής στους βαθμούς δεν καταγράφεται στα καλύτερα πανεπιστήμια των ΗΠΑ, τα λεγόμενα μέλη του Ivy League, αλλά σε άλλα ενίοτε εξίσου δαπανηρά ιδιωτικά ιδρύματα. Αυτό, σύμφωνα με τη δρα Χάμιλτον, εξηγείται εύκολα, καθώς πολλοί φοιτητές στις ΗΠΑ εγκαταλείπουν την ανώτατη εκπαίδευση λόγω έλλειψης κεφαλαίων. Η κοινωνιολόγος υπογραμμίζει ότι όσοι φοιτητές εξασφαλίζουν λευκή επιταγή από τους γονείς τους έχουν λιγότερα κίνητρα για να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους.

Η δρ Χάμιλτον ενδιαφέρθηκε για το θέμα εδώ και δεκαετίες, αφού πέρασε έναν χρόνο μένοντας σε φοιτητική εστία, παρατηρώντας τους φοιτητές σε αυτήν και καταγράφοντας τη ζωή τους. Τέλος, η έρευνα ολοκληρώθηκε με συνεν τεύξεις των γονέων. Εντύπωση μου έκανε το γεγονός ότι πολλοί γονείς που συνεισέφεραν τα περισσότερα χρήματα στις σπουδές των παιδιών τους δεν εξασφάλιζαν τα ποθητά αποτελέσματα.

Οι φοιτητές αυτοί είχαν μεν περισσότερες πιθανότητες να αποκτήσουν πτυχίο, αλλά οι βαθμοί τους ήταν μέτριοι, στην καλύτερη περίπτωση, και δεν θυμάμαι να είδα κάποιους από αυτούς να μελετούν ποτέ , λέει η δρ Χάμιλτον. Ορισμένες εύπορες οικογένειες πίστευαν ότι τα παιδιά τους είναι οκνηρά και κακομαθημένα. Αλλες οικογένειες, όμως, προέβαιναν σε σημαντικές θυσίες για να χρηματοδοτήσουν τις σπουδές των παιδιών. Οι εύπορες οικογένειες δεν πλήττονται τόσο πολύ από τους κακούς βαθμούς, καθώς έχουν επαφές και μπορούν να εξασφαλίσουν δουλειά στα παιδιά τους.

Το πρόβλημα αφορά τις μεσοαστικές οικογένειες, που έχουν δανεισθεί για να αποπληρώσουν τις σπουδές του παιδιού , σημειώνει η δρ Χάμιλτον. Οι φοιτητές με τους χαμηλότερους βαθμούς, λέει η δρ Χάμιλτον, είναι εκείνοι των οποίων οι γονείς δαπανούν χωρίς να συζητούν τις ευθύνες του παιδιού γύρω από την εκπαίδευση του. Οι γονείς μπορούν έτσι να περιορίσουν τις αρνητικές επιπτώσεις, σύμφωνα με τη μελέτη της δρος Χάμιλτον, οριοθετώντας με ακρίβεια τις προσδοκίες τους για τους βαθμούς και την πρόοδο του βλασταριού τους.

Πηγή: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ